اصلا دلم نمی خواهد بگویم که: بخاطر حفظ جان شیعیان سوریه و پاکستان و... حفظ وحدت کنیم تا عده ای بیایند توجیه کنند و بگویند که در جلسه خصوصی ما که خبری نیست و اتفاقی نمی افتد! و بعد همه با همین فکر کار خودشان را بکنند و شیعیان کشته شوند و بشود مصداق " گنه کرد در بلخ آهنگری/ به شوشتر زدند گردن مسگری!" از بس اینها را گفته ایم خسته شدیم. مگر برای عمل به تمام احکام مان دنبال دلیل قانع کننده میگردیم که مو لای درزش نرود؟! همین که حاکم شرعی و ولی امر مسلمین حکم کرده کافی نیست؟ جسارتا ولایت پذیری به چه معناست؟؟؟
صد بار بدی کردی و دیدی ثمرش را خوبی چه بدی داشت که یکبار نکردی؟
پیشاپیش هفته وحدت مبارک