پیاه رو

من و دست نوشته هایم...
پیاه رو

گاهی شعر، گاهی داستان، گاهی طنز، گاهی جمله کوتاه، برایم فرقی نمی کند مهم این است که بتوانم درد دلها و دغدغه هایم را با قلم خودم منتقل کنم. گاهی کم، گاهی زیاد، گاهی تلخ و گاهی شیرین...

آخرین مطالب

۳ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «طنز» ثبت شده است

دست کسی نظیرش اگر هست، رو کند...

+ این روزها بیش از هر سال باید آغاز رهبری معظم له را خوشحال بود و تبریک گفت.

۱ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۱۵ خرداد ۹۳ ، ۲۳:۵۴
محمد علی ملکیان

بفرمایید طنز....

تجمع مردمی در شهر، پتانسیل بالایی است که می توان از آن بهره های فراوانی برد. خوشبختانه این کار در کشور ما، چندان سخت نیست.

روش های جمع کردن مردم در خیابان زیاد است اما بنده تنها به 2 روش پرکاربرد، اشاره می کنم:

1-   روش اول، تجمع فشرده: پنج نفر از دوستانتان را خبر کنید و در گوشه ای از خیابان مثل پنگوئن ها که در فصل سرما دور هم جمع می شوند، دور یکدیگر حلقه بزنید و سرهایتان را به هم نزدیک و به یک نقطه روی زمین نگاه کنید. درست شبیه خس و خاشاکی که در جوی آب به یک مانع گیر می کنند همینطور مردم دور شما جمع می شوند. بعد از گذشت چند دقیقه سرتان را که بلند کنید شاهد جماعت زیادی خواهید بود که روی پنجه پا ایستاده و گردنها را کشیده اند تا آنچه شما کشف کرده اید را ببینند. پچ پچ کردن می تواند به حس کنجکاوی مردم کمک کند.

2-   روش دوم، تجمع پراکنده: با یک نفر دیگر -ترجیحا هیکلی- دست به یقه شوید و به آرامی اما با عصبانیت همدیگر را هول بدهید. در اینجا فحش خاک برسری با صدای بلند بسیار مهم است و می تواند شعاع تجمع شما را افزایش دهد.چیزی نخواهد گذشت که یک تجمع پراکنده شکل می گیرد. یعنی افراد سعی می کنند صحنه درگیری شما را بخاطر طی کردن مسیر از دست ندهند و از همان دور به دقت صحنه را رصد کنند تا ببینند چه خواهد شد. شعاع این تجمع؛ بستگی به تن صدای شما دارد.

خب بعد از این تجمعات، شما باید بلافاصله کار خودتان را انجام بدهید. مثلا اطلاعیه ای پخش کنید. خطابه ای ایراد کنید و جو بدهید یا جزوات طب سنتی خود را به مردم بفروشید و... اگر هم کاری ندارید می توانید زود و آهسته از جمع مردم خارج شوید و از بیرون به آنها بخندید. یا عکس بگیرید و شایعه ی دلخواه خود را در سایت ها و کوچه بازار ها منتشر کنید.

لبخند

۲ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۲ ارديبهشت ۹۳ ، ۱۵:۳۲
محمد علی ملکیان

حتما سوار تاکسی شوید. اگر فرهنگی هستید، اگر سیاسی هستید، اگر اهل هنر هستید، اگر اهل فیلم و سینما هستید، اگر معمار و مهندس هستید، اگر روانشناس و جامعه شناس هستید، اگر علاقه مند به دین هستید، اگر دانشجو و بازاری هستید، سوار تاکسی شوید. حتی اگر مسیرتان نمی خورد، باز هم سوار تاکسی شوید. سوار شوید و از ظرفیت های آن بهره ببرید. باید از برخی راننده های تاکسی استفاده کرد. راننده ای که تئوریسین فرهنگی است. راننده سیاستمدار، راننده هنرمند و ادیب، رانند منتقد سینما، منتقد ترافیک و شهر سازی، راننده مردم شناس و جامعه شناس، راننده ی مشاور، راننده اقتصاددان و نیز راننده دین شناس و صاحب نظر، سوار شوید و از این همه علم و تخصص استفاده کنید. برای یافتن تخصص راننده، فقط کافیست بعد از سوار شدن، بگویید: چقدر گوجه گران شده است.

۲ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۰۸ بهمن ۹۲ ، ۰۷:۰۴
محمد علی ملکیان