بوق

بوق در فرهنگ ترافیکی ما کاربرد زیادی دارد که به ترتیب بیان می شود:

1-      اعلام اعتراض به متخلفین. در این حالت، بوقِ ممتد و کشیده به مثابه فحش کش دار است که معمولا ذکر خیری از خانواده طرفین به میان میاید که گاهی با حرکت چشم و دست راننده همراه است.

2-      تک بوق: بمعنی سلام و جواب سلام

3-      یک بوق بلند و دو سه تک بوق بعد از آن: بمعنی سلام و احوالپرسی و خبر گیری از خانم بچه ها و اینکه کجا هستی؟ چرا به ما سر نمی زنی بی معرفت؟ بابا بیا ببینیمت خیلی مخلصتیم خاک زیر پاتم تف کن گل شیم! فدایی داری! و از این جور تعارف ها

4-      ساز عروسی با ریتم بیب بیب بیبیب بیب بمنظور اینکه خدایی نکرده کسی در شهر از سور و سات امشب ما بی اطلاع نمانده باشد. در این زمان بوق سرکش موتوری ها معنای خاصی دارد که همان ندانید بهتر است.

5-      صدا کردن دیگران وقتی که منتظر آمدن آنها هستید: از عزیزم و جانم گرفته تا هوی و... این موارد با قرینه کاملا قابل تشخیص است.

6-      کلاس گذاشتن و کل انداختن با بوق های سگی و خروسی و گاوی و چند جانور دیگر

7-      و آخرین کاربرد شناسایی شده هشدار دادن و اعلام خطر به عابران و دیگر وسائط نقلیه می باشد!